Jak pięknie wszystko się ułożyło. Hm, gratuluję obu stronom pięknego ulokowania wspaniałego poruszającego obrazu. 

Pozdrawiam serdecznie 

Z rzędu 7 siedzenie 1.

W 2016 Ojciec Wincenty poprawiał pas bardzo solidny będąc w lichych sandałach.

Dziękuję Piotrowi.

Bardzo dobrze, wszystko na swoim miejscu.

Może czas na odwiedziny?

Ja również jestem wzruszona. Dziękuję Jerzy.

Z serca gratuluję, Pani Agnieszko! To wielka radość dla Twórcy - i docenienie, i MIEJSCE. 

Gratulacje, Agnieszko! 

W imieniu moich współbraci bardzo dziękuję za ten obraz patrona Polski św. Andrzeja Boboli dla naszego klasztoru.

Czujemy się zaszczyceni, że obraz przedstawiający tajemnicę życia św. Andrzeja, namalowany z poszanowaniem zasad sztuki i zakorzeniony w tradycji relijnej (tej przez duże T) znalazł miejsce właśnie u nas, w opactwie cystersów, w Wąchocku, gdzie miało dojść do spotkania między królem szwedzkim Karolem X a księciem Siedmiogrodu Jerzym II Rakoczym, aby osobiście potwierdzić traktat w Radnot. Do tego spotkania nie doszło, jakkowiek dwóch naszych współbraci poniosło męczeństwo z rąk żołdaków Rakoczego a RON - Bogu dzięki! - wyszła z potopu obronną ręką.

Miejsce więc, które miało być jakby oficjalnym potwierdzeniem zwinięcia projektu RON'u stało się domem dla obrazu św. Andrzeja Boboli, który swoim męczeństwem przygotował akt oficjalnej koronacji Matki Bożej na Królową Polski z rzeczywistymi skutkami dla prawa międzynarodowego, jeśli tak można rzec.

Nie ma przypadków, są tylko znaki. Dla nas zakonników jest to przypomnienie odwiecznej prawdy, że Bóg pisze prosto w krętych ludzkich liniach historii i wezwanie do dalszego zawierzenia, Bogu, Panu historii.

Pani Agnieszko i panie Hubercie, wielkie dzięki. Obiecujemy modlitwę!

Tak, miejsce jest wyjątkowe. Dziękuję Pani serdecznie!

Serdecznie dziękuję!

Dokładnie tak: nie ma przypadków, są tylko znaki. Bardzo Ojcu dziękujemy.

Święty Andrzej Bobola działa i znajduje na ziemi utalentowanych współpracowników. Bóg zapłać, pani Agnieszko, za namalowanie pięknego obrazu-świadectwa tego świętego, a ojcom Cystersom za przyjęcie go do klasztoru. Wąchock to takie trochę dalsze moje rodzinne strony.

Do sanktuarium na Rakowieckiej przychodziłem swego czasu na Mszę świętą lub choćby na krótką modlitwę.

Święty Andrzej Bobola przypomina Polakom o sobie także daleko od Polski. Np. w sanktuarium Świętego Domku w Loreto znajduje się Kaplica Polska, a w niej ołtarz ku czci Serca Jezusowego, wzniesiony po II wojnie światowej. Z lewej strony Pana Jezusa przedstawione są św. Małgorzata i św. Kinga, a z prawej św. Jacek i właśnie św. Andrzej Bobola. Zatem przez ponad rok każdej grupie polskich pielgrzymów wspominałem również o tym świętym męczenniku. Pod jego wezwaniem jest pewna parafia w Czechowicach-Dziedzicach, pierwszej stacji na terenie Polski relikwii w czasie ich pielgrzymki powrotnej w 1938 roku. Otóż, kilka lat temu niewielka grupa pielgrzymów z tej parafii nawiedziła sanktuarium w Loreto i dobrze wiedzieli, że tutaj jest ich święty patron. Co więcej, ojciec jednego z pielgrzymów, jako żołnierz Armii Andersa, wyzwalał spod okupacji niemieckiej w 1944 roku to miasto i parę regionów we Włoszech, a kiedy niemiecka bomba zapalająca spadła na kopułę bazyliki, był jednym z wielu polskich żołnierzy, którzy, nie bacząc na ostrzał prowadzony przez wroga, przeprowadzili udaną akcję gaszenia pożaru. I tak uratowali bazylikę i Święty Domek nazaretański.

Spróbuję wkleić kilka zdjęć. Są niestety słabej jakości.

Jak zaczęła się pandemia, to tutaj spowiadałem.

https://arturogatti.it/galleries/cappella-polacca-loreto/

https://loretoturismo.info/contenuti/270697/basilica-santa-casa#lg=1&slide=1

Dziękuję Ojcu za podzielenie się historią oraz za załączone zdjęcia.

Serdeczne gratulacje, pani Agnieszko!

Bardzo lubię kolorystykę Pani obrazów: te szlachetne grafity, rozpraszane piękną czerwienią, żółtym czy szafirem.

to chyba sprawia, że pani malarstwo jest takie zdyscyplinowane i ... soczyste zarazem.

(sorry, nie umiem pisać o sztuce, więc mam nadzieję, że i tak wie Pani o co chodzi:))

serdecznie pozdrawiam!

Gorliwość o dom Twój pożera Mnie  Ps 69[68],10

Serdecznie Pani dziękuję. Mam nadzieję, że uda mi się jeszcze coś dobrego w przyszłości namalować i opublikować tu na blogu.